αλάτι και θάλασσα

Το αλάτι είναι η κοινή ονομασία του Χλωριούχου Νατρίου, είναι απαραίτητο συστατικό κάθε ζωντανού οργανισμού και αποτελεί σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα διατροφής.
Είναι φυσικό μπαχαρικό και συντηρητικό, βοηθά στην πέψη του ανθρώπινου οργανισμού και είναι μέρος μιας υγιούς και ισορροπημένης διατροφής.

Στη φύση βρίσκεται σε μεγάλη αφθονία είτε στις θάλασσες είτε σαν ορυκτό σε πολλές περιοχές του πλανήτη.

Το πλεονέκτημα του φυσικού θαλασσινού αλατιού είναι η κρυσταλλική δομή του και το γεγονός, ότι σε αντίθεση με το ορυκτό που είναι αποθηκευμένο στη γη για αιώνες, εμπεριέχει όλα τα πολύτιμα ιχνοστοιχεία του θαλασσινού νερού όπως κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο κ.α. 

Αυτό οφείλεται στη διαδοχική κρυστάλλωσή, με φυσικό τρόπο, των πολύτιμων αλάτων κατά την εξάτμιση – συμπύκνωση του θαλασσινού νερού που προκύπτει από τον συνδυασμό της ηλιακής και αιολικής ενέργειας. 

Η ανωτέρω περιγραφή αποτελεί και την αρχαιότερη μέθοδος ανάκτησης του αλατιού, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως και σήμερα.

Παράλληλα με τη διαδικασία της δημιουργίας του αλατιού στις αλυκές αναπτύσσεται και μια εξίσου σημαντική και για την αλυκή βιολογική διαδικασία.

Μικροοργανισμοί αναπτύσσονται δημιουργώντας φυσικά αλμυρά οικοσυστήματα πολύτιμα για τη διατήρηση της ορνιθοπανίδας και βιοποικιλότητας στον πλανήτη. Οι οργανισμοί αυτοί επίσης βοηθούν στο να παράγεται αλάτι βέλτιστης ποιότητας. 
Επομένως η ποιότητα του θαλασσινού νερού το οποίο τροφοδοτεί την αλυκή είναι καθοριστικής σημασίας για τη διατήρηση ολόκληρου του οικοσυστήματος των αλυκών.

Η Ελλάδα, χώρα μεσογειακή, με τις ηλιόλουστες ακτές της ευνοεί την παραγωγή κρυστάλλων άλατος στις αλυκές σε ειδικά διαμορφωμένες ρηχές λεκάνες γνωστές ως αλοπήγια ή τηγάνια. Οι κυριότερες εν λειτουργία αλυκές σήμερα βρίσκονται στο Μεσολόγγι, στην Λέσβο, στο Κίτρος, στην Ημαθία, στην Θεσσαλονίκη και στην Ξάνθη με αυτή του Μεσολογγίου να αποτελεί την ναυαρχίδα της Ελληνικής Παραγωγής ποσοτικά αλλά κυριότερα ποιοτικά.